Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Ένας Αργοναύτης στην Ιθάκη ή αλλιώς Πηνελόπη part1

...κόσμος βγαλμένος από το μυστήριο της καρδιάς μου,
για όλους αυτούς που κάποτε αγαπήθηκαν,
για όλους αυτούς που ο έρως ο ακατανίκηττος χτύπησε χωρίς έλεος,
δείλιασα μ' ακούς,
δεν άντεξα να ξεφύγω απ' το πέπλο του πάθους,
αντίσταση σε ό, τι κι αν αγάπησα,
σ' ό, τι κι αν εμίσησα,
γι' αυτά που ο νους μου πλάθει πλανόμενος απ' της ομορφιάς σου την αμαρτία,
κρότος στα στήθια μου,
οι παλμοί μου διστακτικά ειν' έτοιμοι να εκραγούν,
σκίζω τα ρούχα μου,
γυμνός μπροστά σου νιώθω και αδύναμος,
ένας πίνακας απομένει στους άδειους τοίχους να μου λέει πως είσαι ακόμα εδώ,
εδώ σαν άλλοτε να μου φωνάζεις γιατί από πόνο πες το ο καπνός ενός ατέλειωτου τσιγάρου γεμίζει το δωμάτιο για να μου κατατρώει τα σωθικά,
και ένας ήχος διαλύει το μυαλό μου,
σ'αγαπώ
αντίο...

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

16 Ιουνίου 2007 1:07 πμ

…se koita3a sta matia gia na dw pws einai o kosmos apo pshla
tote katalava pws einai na vriskeis to teleio
auto pou oi 8eoi onomasan fws
to fws ekeino pou edwse sth skoteinh kardia mou ton tropo na 3efugw ap autous gia pada...
meine koda mou....
kane me na ftasw ston anwtero eauto mou
mhpws kai aggi3w thn teleiothta sou
w esu neraida san autes pou vgainoun thn augh
san autes pou xoreuoun gia tous poihtes katw ap’th vroxh…
kai 3afnika vgainoun san tou ouraniou to3ou ta xrwmata
w sklhroi 8eoi
nero ap' thn kastalia phgh 8a piw na 3exastw
pws eida egw to 8e'i'ko…
...κι όλο η ψυχή μου ταξιδεύει μακρυά,
μακρυά τόσο που νιώθω πως έχω χάσει τα πάντα...
κλαίω,
προσπαθώ,
τραντάζω το σύμπαν μου,
κι όμως ξέρω πως ποτέ πια δεν θα ευτυχίσω,
γιατί όλα μου φανερώθηκαν απ'τους θεούς,
κι όλα τα κλώτσησα,
τόσο αχρείος είμαι,
τόσο ποταπός...
...δεν είμαι τίποτα πια...
είμαι λειψός πια...
δεν έχω τίποτα...

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

go and rock that stage
tonight we have no mate
tonight we have no match
there are no screams like ours
go and rock that silly audience
they are so full of innocence
go and rock tonight
blind them with your sight
rock the bottom of the sea
she what none can see
rock the roof of the sky
open your wings and just go fly
rock the fire in your heart
on it there's a deadly scar
rock the earth that u are walking
go and rock amd quit from sobbing

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

it's the end of the night
we have won the fight
some imaginary light
is blinding our sight
the guitar guy steps ahead
he is laughing, leaning his head
he is dressed in black and red
ready to reach the what where we were led
he's screaming my name
i pass in the hall of fame
what someday was a shame
now is my own frame
five people running on the stage
it's the end of "come of age"
in a great, noisy embrace
we are screaming "we won this race"
jason is clupping
he's still laughing
the world is so loud
call them OUR crowd
now i feel proud
"thank you" i shout
this is the end
sing it out loud

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

be aware of the demons of night
the ones that overtake angels of light
it doesn't matter how you fight
there is no way to win, my brave knight

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

death is a journey my beloved
don't be afraid
death's a trip to another world
that must be paid
do not cry,
my friend this is not what I' d want
this is not at all the end
it is the start of hope
i may not be able now
to talk, to smile, to kiss
but if I could... somehow
I' d tell you me don't miss
death's a journey my girl
I know that now death's a trip,
my lighting Perl
and sing it out loud
I have left at last forgetting my lust
I'm running fast/...../...
that's what's must...
death' a journey..
And ...
a ...
funeral....

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Μαγεία...για 'σένα...

Κι αν ο κόσμος ήταν φτιαγμένος από 'σένα,
Ιδανικός κόσμος θα έμοιαζε να ήταν,
Γιατί κάθε τί που είσαι εσύ είναι τέλεια πλασμένο,
Μέσ' από μέρες θλιβερές,
Μέσ' από νύχτες φωτεινές,
Μαγεία λέω θά 'τανε.,
Γιατί όλα είσαι εσύ,
Κάθε συναίσθημα, καλό και κακό,
όμορφο και άσχημο είσαι συ,
Δαίμονες με γυρίζουν σαν σε κοιτώ,
Σε κοιτώ κι αισθάνομαι,
Πως σαν των χειλιών σου το φιλί κατακτήσω
ξανά και ξανά
Όλα θά 'ναι πια δικά μου,
Κόκκινο παντού,
Πάθος και ζωή,
Παντού.
...
για σένα μικρή μου...
σ'αγαπώ ακόμη...

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

nothing compares to you my little supergirl...

...μικρή σ'αγαπώ πολύ, μου λείπεις...μου λείπουν τα χάδια σου και οι αγκαλιές μα πιο πολύ απ' όλα τα φιλιά από τα τέλεια χείλη σου...ρε συ δεν αντέχω άλλο...έχεις δίκιο να με απεχθάνεσαι αφού είμαι απαίσιος αλλά ρε συ σ'αγαπώ...χωρίσαμε τόσο σύντομα...δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορώ ακόμη να ζω μακρυά από εσένα...συγχώρεσε με ρε συ μικρή...

για 'κείνη...

Δεν σε ξέρω...
μα έμαθα να σε ζηλεύω
Βλέπεις αυτή που αγαπώ στην αγκαλιά σου την βλέπω...
κι εγω μόνος μου μένω...
Θεέ μου πόσο την θέλω...
Θα`θελα να`ταν δικιά μου χωρίς εκείνη πεθαίνω...
γιατί...
Γιατί να μη μπορώ εγώ να την κερδίσω...
Ξεριζώνω την καρδιά μου για να την φέρω πίσω...
Μα δεν τα καταφέρνω πάλι εσύ μου την κλέβεις...
Τη μικρή μου νεραϊδα απο τα χέρια μου παίρνεις!
Όλα δικά σου τα θέλεις μα πριν έρθεις εσύ...
την περίμενα εγώ στην αγκαλιά μου να μπεί...
μα δεν φάνηκε...
κι έχασα το κορίτσι μου,
απο τότε πολεμάω να ξεφύγω απο την θλίψη μου!
Μην με παρεξηγείς,
ξέρω πώς δεν σε νοιάζει.
Ξέρω πως το τραγούδι μου αυτό σε αϊδιάζει,
μα είναι ότι έχω,
όλη μου η περιουσία,
ένα κομμάτι χαρτί και λίγο φαντασία
Πρόσεχέ την γιατί εγώ δεν μπορώ,
νόμιζα θα`ρθεί να με βρεί όμως δεν είναι εδώ,
γιατί απο μάς τους δυό εγώ είμαι ο χειρότερος,
στην καρδιά της μέσα είσαι σημαντικότερος!!
Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ...για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά... για λίγο τώρα!
Πρόσεχέ την έχει περάσει πολλά,
ο χειροτερός της φόβος είναι η μοναξιά,
όταν δεν είναι καλά χαϊδεψέ της τα μαλλιά
πές της γλυκόλογα στ`αυτί και κράτησέ την σφιχτά!
Μην μου την κάνεις να κλαίει
τέτοιο πλάσμα είναι κρίμα,
τα ματάκια της στοίχοι απο το πιό όμορφο ποιήμα!
Κι άν ποτέ σου θυμώσει δώς της μόνο αγάπη,
κοίταξε μην ραγίσει γιατί είναι σαν πορσελάνη.
Όμορφη και πολύτιμη να της φέρεσαι έτσι,
Είναι ένας άγγελος που στην αυλή σου έχει πέσει.
Κάποια βράδια...
κάτι θα πάθει νομίζει...
Να της κρατάς συντροφιά μέχρι τα μάτια να κλείσει
ή να κοιμηθεί για να σε δεί στα όνειρά της που θα είσαι ο φύλακας...
ο γλυκός πρίγκιπάς της.
Να πηγαίνετε βόλτες στα πιο όμορφα μέρη,
γιατί σιχάθηκε εδώ πέρα όλο τα ίδια να βλέπει...
Και μην ανησυχείς εγώ γίνομαι σκόνη,
δε θα την ενοχλήσω όσο κι αυτό άν με σκοτώνει!
Η καρδιά μου είναι μόνη να χαρείς
επομένως αυτή που εσένα αγαπάει εγώ είμαι ερωτευμένος!
Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ...για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά... για λίγο τώρα!

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ...

Φίλοι μου όμορφοι και πραγματικά αγαπημένοι νιώθω περίεργα,συχνά φοβάμαι πως θα σας χάσω ακριβώς μετά από ένα απ' αυτά τα ατελείωτα ξενύχτια. Νιώθω πως σαν βγω στον δρόμο και αρχίσω να ψάχνω τον λόγο και την αιτία της ζωής σε σας θα γυρνώ, γιατί μόνο εσείς μου χαρίζεται στιγμές γαλήνης όταν όλη μου η ζωή φεύγει σαν ένας αναστεναγμός μιζέριας. Μόνο εσείς είστε εκεί να με κάνετε να πετώ σαν φοιτητής μιας στιγμής στην αλήθεια της ζωής..."ό, τι φτιάχνω κι ό, τι χάλασα, βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα"...σας αγαπώ πολύ και να ξέρετε πως είμαι αυτός που είμαι εξαιτίας σας...είστε πανυπερτέλειοι!!!

WISH YOU WERE HERE (Pink Floyd)

μικρή κι αυτό για σένα είναι...σ' αγαπώ πολύ...

So, so you think you can tell
Heaven from Hell,
blue skies from pain.
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?
And did they get you to trade your heroes for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change?
And did you exchange a walk on part in the war for a lead role in a cage?
How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls swimming in a fish bowl,
year after year,Running over the same old ground.
What have you found?
The same old fears.
Wish you were here.