Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Ένας Αργοναύτης στην Ιθάκη ή αλλιώς Πηνελόπη part1

...κόσμος βγαλμένος από το μυστήριο της καρδιάς μου,
για όλους αυτούς που κάποτε αγαπήθηκαν,
για όλους αυτούς που ο έρως ο ακατανίκηττος χτύπησε χωρίς έλεος,
δείλιασα μ' ακούς,
δεν άντεξα να ξεφύγω απ' το πέπλο του πάθους,
αντίσταση σε ό, τι κι αν αγάπησα,
σ' ό, τι κι αν εμίσησα,
γι' αυτά που ο νους μου πλάθει πλανόμενος απ' της ομορφιάς σου την αμαρτία,
κρότος στα στήθια μου,
οι παλμοί μου διστακτικά ειν' έτοιμοι να εκραγούν,
σκίζω τα ρούχα μου,
γυμνός μπροστά σου νιώθω και αδύναμος,
ένας πίνακας απομένει στους άδειους τοίχους να μου λέει πως είσαι ακόμα εδώ,
εδώ σαν άλλοτε να μου φωνάζεις γιατί από πόνο πες το ο καπνός ενός ατέλειωτου τσιγάρου γεμίζει το δωμάτιο για να μου κατατρώει τα σωθικά,
και ένας ήχος διαλύει το μυαλό μου,
σ'αγαπώ
αντίο...

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

16 Ιουνίου 2007 1:07 πμ

…se koita3a sta matia gia na dw pws einai o kosmos apo pshla
tote katalava pws einai na vriskeis to teleio
auto pou oi 8eoi onomasan fws
to fws ekeino pou edwse sth skoteinh kardia mou ton tropo na 3efugw ap autous gia pada...
meine koda mou....
kane me na ftasw ston anwtero eauto mou
mhpws kai aggi3w thn teleiothta sou
w esu neraida san autes pou vgainoun thn augh
san autes pou xoreuoun gia tous poihtes katw ap’th vroxh…
kai 3afnika vgainoun san tou ouraniou to3ou ta xrwmata
w sklhroi 8eoi
nero ap' thn kastalia phgh 8a piw na 3exastw
pws eida egw to 8e'i'ko…
...κι όλο η ψυχή μου ταξιδεύει μακρυά,
μακρυά τόσο που νιώθω πως έχω χάσει τα πάντα...
κλαίω,
προσπαθώ,
τραντάζω το σύμπαν μου,
κι όμως ξέρω πως ποτέ πια δεν θα ευτυχίσω,
γιατί όλα μου φανερώθηκαν απ'τους θεούς,
κι όλα τα κλώτσησα,
τόσο αχρείος είμαι,
τόσο ποταπός...
...δεν είμαι τίποτα πια...
είμαι λειψός πια...
δεν έχω τίποτα...

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

go and rock that stage
tonight we have no mate
tonight we have no match
there are no screams like ours
go and rock that silly audience
they are so full of innocence
go and rock tonight
blind them with your sight
rock the bottom of the sea
she what none can see
rock the roof of the sky
open your wings and just go fly
rock the fire in your heart
on it there's a deadly scar
rock the earth that u are walking
go and rock amd quit from sobbing

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

it's the end of the night
we have won the fight
some imaginary light
is blinding our sight
the guitar guy steps ahead
he is laughing, leaning his head
he is dressed in black and red
ready to reach the what where we were led
he's screaming my name
i pass in the hall of fame
what someday was a shame
now is my own frame
five people running on the stage
it's the end of "come of age"
in a great, noisy embrace
we are screaming "we won this race"
jason is clupping
he's still laughing
the world is so loud
call them OUR crowd
now i feel proud
"thank you" i shout
this is the end
sing it out loud

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

be aware of the demons of night
the ones that overtake angels of light
it doesn't matter how you fight
there is no way to win, my brave knight

made by Στέλιος "Sethor Nargod"

death is a journey my beloved
don't be afraid
death's a trip to another world
that must be paid
do not cry,
my friend this is not what I' d want
this is not at all the end
it is the start of hope
i may not be able now
to talk, to smile, to kiss
but if I could... somehow
I' d tell you me don't miss
death's a journey my girl
I know that now death's a trip,
my lighting Perl
and sing it out loud
I have left at last forgetting my lust
I'm running fast/...../...
that's what's must...
death' a journey..
And ...
a ...
funeral....

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Μαγεία...για 'σένα...

Κι αν ο κόσμος ήταν φτιαγμένος από 'σένα,
Ιδανικός κόσμος θα έμοιαζε να ήταν,
Γιατί κάθε τί που είσαι εσύ είναι τέλεια πλασμένο,
Μέσ' από μέρες θλιβερές,
Μέσ' από νύχτες φωτεινές,
Μαγεία λέω θά 'τανε.,
Γιατί όλα είσαι εσύ,
Κάθε συναίσθημα, καλό και κακό,
όμορφο και άσχημο είσαι συ,
Δαίμονες με γυρίζουν σαν σε κοιτώ,
Σε κοιτώ κι αισθάνομαι,
Πως σαν των χειλιών σου το φιλί κατακτήσω
ξανά και ξανά
Όλα θά 'ναι πια δικά μου,
Κόκκινο παντού,
Πάθος και ζωή,
Παντού.
...
για σένα μικρή μου...
σ'αγαπώ ακόμη...

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

nothing compares to you my little supergirl...

...μικρή σ'αγαπώ πολύ, μου λείπεις...μου λείπουν τα χάδια σου και οι αγκαλιές μα πιο πολύ απ' όλα τα φιλιά από τα τέλεια χείλη σου...ρε συ δεν αντέχω άλλο...έχεις δίκιο να με απεχθάνεσαι αφού είμαι απαίσιος αλλά ρε συ σ'αγαπώ...χωρίσαμε τόσο σύντομα...δεν μπορώ να πιστέψω πως μπορώ ακόμη να ζω μακρυά από εσένα...συγχώρεσε με ρε συ μικρή...

για 'κείνη...

Δεν σε ξέρω...
μα έμαθα να σε ζηλεύω
Βλέπεις αυτή που αγαπώ στην αγκαλιά σου την βλέπω...
κι εγω μόνος μου μένω...
Θεέ μου πόσο την θέλω...
Θα`θελα να`ταν δικιά μου χωρίς εκείνη πεθαίνω...
γιατί...
Γιατί να μη μπορώ εγώ να την κερδίσω...
Ξεριζώνω την καρδιά μου για να την φέρω πίσω...
Μα δεν τα καταφέρνω πάλι εσύ μου την κλέβεις...
Τη μικρή μου νεραϊδα απο τα χέρια μου παίρνεις!
Όλα δικά σου τα θέλεις μα πριν έρθεις εσύ...
την περίμενα εγώ στην αγκαλιά μου να μπεί...
μα δεν φάνηκε...
κι έχασα το κορίτσι μου,
απο τότε πολεμάω να ξεφύγω απο την θλίψη μου!
Μην με παρεξηγείς,
ξέρω πώς δεν σε νοιάζει.
Ξέρω πως το τραγούδι μου αυτό σε αϊδιάζει,
μα είναι ότι έχω,
όλη μου η περιουσία,
ένα κομμάτι χαρτί και λίγο φαντασία
Πρόσεχέ την γιατί εγώ δεν μπορώ,
νόμιζα θα`ρθεί να με βρεί όμως δεν είναι εδώ,
γιατί απο μάς τους δυό εγώ είμαι ο χειρότερος,
στην καρδιά της μέσα είσαι σημαντικότερος!!
Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ...για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά... για λίγο τώρα!
Πρόσεχέ την έχει περάσει πολλά,
ο χειροτερός της φόβος είναι η μοναξιά,
όταν δεν είναι καλά χαϊδεψέ της τα μαλλιά
πές της γλυκόλογα στ`αυτί και κράτησέ την σφιχτά!
Μην μου την κάνεις να κλαίει
τέτοιο πλάσμα είναι κρίμα,
τα ματάκια της στοίχοι απο το πιό όμορφο ποιήμα!
Κι άν ποτέ σου θυμώσει δώς της μόνο αγάπη,
κοίταξε μην ραγίσει γιατί είναι σαν πορσελάνη.
Όμορφη και πολύτιμη να της φέρεσαι έτσι,
Είναι ένας άγγελος που στην αυλή σου έχει πέσει.
Κάποια βράδια...
κάτι θα πάθει νομίζει...
Να της κρατάς συντροφιά μέχρι τα μάτια να κλείσει
ή να κοιμηθεί για να σε δεί στα όνειρά της που θα είσαι ο φύλακας...
ο γλυκός πρίγκιπάς της.
Να πηγαίνετε βόλτες στα πιο όμορφα μέρη,
γιατί σιχάθηκε εδώ πέρα όλο τα ίδια να βλέπει...
Και μην ανησυχείς εγώ γίνομαι σκόνη,
δε θα την ενοχλήσω όσο κι αυτό άν με σκοτώνει!
Η καρδιά μου είναι μόνη να χαρείς
επομένως αυτή που εσένα αγαπάει εγώ είμαι ερωτευμένος!
Δεν σε ξέρω αλλά να την προσέχεις!
Αυτή που αγαπώ εσύ την έχεις!
Θα`θελα να μαι εσύ...για μία ώρα!
Να την είχα αγκαλιά... για λίγο τώρα!

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ...

Φίλοι μου όμορφοι και πραγματικά αγαπημένοι νιώθω περίεργα,συχνά φοβάμαι πως θα σας χάσω ακριβώς μετά από ένα απ' αυτά τα ατελείωτα ξενύχτια. Νιώθω πως σαν βγω στον δρόμο και αρχίσω να ψάχνω τον λόγο και την αιτία της ζωής σε σας θα γυρνώ, γιατί μόνο εσείς μου χαρίζεται στιγμές γαλήνης όταν όλη μου η ζωή φεύγει σαν ένας αναστεναγμός μιζέριας. Μόνο εσείς είστε εκεί να με κάνετε να πετώ σαν φοιτητής μιας στιγμής στην αλήθεια της ζωής..."ό, τι φτιάχνω κι ό, τι χάλασα, βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα"...σας αγαπώ πολύ και να ξέρετε πως είμαι αυτός που είμαι εξαιτίας σας...είστε πανυπερτέλειοι!!!

WISH YOU WERE HERE (Pink Floyd)

μικρή κι αυτό για σένα είναι...σ' αγαπώ πολύ...

So, so you think you can tell
Heaven from Hell,
blue skies from pain.
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?
And did they get you to trade your heroes for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change?
And did you exchange a walk on part in the war for a lead role in a cage?
How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls swimming in a fish bowl,
year after year,Running over the same old ground.
What have you found?
The same old fears.
Wish you were here.

Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

για τον αδερφό μου...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΑΜΙΑΝΕ!!!

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ (Τρύπες)

γι' αυτήν που είναι πάνω απ' όλα, γι' αυτήν που είναι όλα...

Λονδίνο Άμστερνταμ ή Βερολίνο έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας
όσα κι αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω να κάνεις βόλτες με το magic bus
όσα κι αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω να κάνεις βόλτες με το magic bus

Ταξιδιάρα ψυχή κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω
καιρός να δω τη δικιά μου ζωή σ' αυτό το ταξίδι δεν θα σε περιμένω

Θα ψωνιστώ και κάποιο βράδυ ότι έχω μέσα μου για σένα θα το σβήσω
είναι μονόδρομος ο δρόμος που 'χεις πάρει και δε σε βλέπω να γυρίζεις πίσω
είναι μονόδρομος ο δρόμος που 'χεις πάρει και δε σε βλέπω να γυρίζεις πίσω

Ταξιδιάρα ψυχή κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω
καιρός να δω τη δικιά μου ζωή σ' αυτό το ταξίδι δεν θα σε περιμένω

Λονδίνο Άμστερνταμ ή Βερολίνο έχεις ξεχάσει που ακριβώς θέλεις να πας
όσα κι αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω να κάνεις βόλτες με το magic bus
όσα κι αν έχω δανεικά πια δεν σου δίνω να κάνεις βόλτες με το magic bus

Ταξιδιάρα ψυχή κι αν θέλω δίπλα σου είναι δύσκολο να μένω
καιρός να δω τη δικιά μου ζωή σ' αυτό το ταξίδι δεν θα σε περιμένω

Εξάρχεια, Πόρτο Ράφτη ή Θεσσαλονίκη, πες μου που ακριβώς θέλεις να πας;;;

Σ' ΑΓΑΠΩ!!!

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Αντρέας...

Σ' αυτό το σημείο οφείλω να γράψω λίγα λόγια για ένα άτομο που πάντα ήταν εκεί για να κατανοεί κάθε σχεδόν σκέψη του μυαλού μου...

Ψυχή βγαλεμένη από την μάχη
Χαρακτήρας δυναμικός μα συνάμα ευαίσθητος
Ένας άνθρωπος γεμάτος σκέψεις
Ένας εραστής για κάθε θηλυκό
Ο φίλος μου που μπορεί να κινήσει την γη και τον ουρανό
Ενέργεια απ' τους ατμούς της κολάσεως
Χαμένος ανάμεσα στους κόσμους της αγάπης και του εγώ
Συνοδοιπόρος μες σε καιρούς αλλοτινούς
Κι ένα τραγούδι να ακούγεται στα αυτιά μας
Asturiaz
Ο ένας δίπλα στον άλλο
Κι ένα αεράκι μας χτυπά σαν ρεμβάζουμε από ψηλά
Το μεγαλείο του κόσμου
Οι ήρωες, οι καλλιτέχνες και οι φιλόσοφοι δεν πεθαίνουν ποτέ
Ποτέ μ' ακούτε;
Μποέμ χαρακτήρας και ταυτόχρονα μπουρζουά
Το άλλο φιλικό μισό της ηλίθιας ύπαρξης μου
Ο φίλος, το άτομο, η προσωπικότητα
Πάλι καλά που δεν μας αρέσουν οι ίδιες γυναίκες
Κι αυτό που μένει
Εμείς οι δυο φίλε μου να πίνουμε μόνοι
Και να λέμε ιστορίες και σχέδια
Όλος ο κόσμος είναι δικός μας
Είναι κλεισμένος στα χέρια μας
Φίλε μου
...

ΣΤΕΛΛΑ (Σωκράτης Μάλαμας)

Στην υγρή σου κοιλιά επωάζεις φωτιά
που με κάνει ζητιάνο
Πόρτα κλειστή κι ασημένιο κελί
δε σε φτάνω
Σ’ αναπνέω γυμνός, σε θυμάμαι σκυφτός
κι απομένω μισός
Σανίδι του κόσμου, κρατά τη φυγή μου
σε θέλω δική μου

Στέλλα, το κλειδί που κρατάς φυλακή μ’ έχει στείλει
Στέλλα, στα μπουκάλια της μπύρας με ψάχνουν οι φίλοι
Στέλλα, συγκρατήσου για λίγο, αν είν’ ώρα να φύγω, θα φύγω

Στη θολή σου σκιά απομένουν τα βράδια αδειανά
Το κορμί σου που σφύζει φωτιά που μ’ αγγίζει
παγίδα που τρίζει
Σ’ αναπνέω γυμνός, σε θυμάμαι σκυφτός
κι απομένω μισός
Σε κοιτάζω βουβός, σε χαϊδεύω τρελός
κι απομένω φτωχός


Στέλλα, το κλειδί που κρατάς...

Στη ζεστή σου φωλιά με τραβάς βιαστικά
και με πνίγεις
Στέκει ο χρόνος βουβός μας κοιτάει σκεφτικός
Θες να φύγεις
Με τη γλώσσα με παίρνεις βαθιά σου με σέρνεις
και τρέμεις

Στέλλα, είν’ αλλόκοτα εδώ κι από λάθος μπορεί να χαθώ
είναι όμορφα εδώ κι από λάθος μπορεί να σωθώ
συγκρατήσου για λίγο, αν είν’ ώρα να φύγω, θα φύγω

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

...

Καληνύχτα και... καλημέρα σε όλους...

Ζ.

...
Κι όλο κάτι μέσα μου με κάμει να πονώ
Με κάνει να χάνομαι
Τί είμαι για εσένα;
Ένας μολυβένιος στρατιώτης να σου ψιθυρίζει
Να σου ψιθυρίζει γλυκά στο αυτί
Πόσο αψεγάδιαστα όμορφη είσαι
Και πόσο με μαγεύεις
Κάθε που νυχτώνει
Και το κορμάκι σου μωρό μου διψάει για τα χάδια μου
Σαν έρθει η ώρα να κλείνεσαι στοργικά στην αγκαλιά μου
Να θες να σε φιλώ απαλά
Τα χείλη σου η πατρίδα της καρδιάς μου
Το μέρος που θα κρύβομαι σαν νιώθω τον κόσμο απόκοσμο
Οι χυμοί της ύπαρξής σου νέκταρ κι αμβροσία
Κι όλο να ξέρω πως δική μου δε θα γένεις ποτέ
Γιατί ίσως ο χρόνος δεν ευλόγησε το θεόπνευστον
Μωρό μου μ' ακούς;
Μωρό μου κρυώνω εδώ στα ξένα
Πότε θα σε δω ξανά;
Ω θεοί του Ολύμπου!
Ήχος διαπεραστικός η φωνή σου
Δίπλα σου δεν φοβάμαι τίποτα και κανέναν
Όλα τα έχω
Όλα
Γιατί όλα είσαι εσύ
Θα γίνω μια σταγόνα τα χείλη σου ν' αγγίξω να χαθώ
Να χαθώ στων πειρασμών σου τη ραστώνη
...
(συνεχίζεται)

ΑΡΑΧΝΗ (Σωκράτης Μάλαμας)

Πιασμένος σε παγίδα κι έχουν περάσει χρόνια
στην πόρτα σου γυρνάω κάθε πρωί
Στη σκέψη σου αρρωσταίνω, στέκω βαριανασαίνω
θυμάμαι όταν σ' είχα πρωτοδεί
Δε μένει εδώ κανείς
μόνο τα δέντρα μείναν ίδια κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια
Δε μένει εδώ κανείς
σκληρό το φως που ξημερώνει σαν μεθυσμένο μ' ανταμώνει και με λιώνει
Ξεπούλησα το νου μου κορόιδο του εαυτού μου
αράχνη σ' ακατοίκητο ουρανό
νομίζω τα 'χω χάσει δε σ' έχω ξεπεράσει
κοιτάζω το κουδούνι σου αδειανό

ΣΙΩΠΗ (Ξύλινα Σπαθιά)

Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή
κοιτάζω απ' το μπαλκόνι
το δρόμο που θολώνει
η βροχή
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
φυλαχτά και μηνύματα
τα βρήκανε τα παιδιά και χαθήκανε
ξαφνικά

Η πόλη σαν καράβι
τα φώτα της ανάβει
γιορτή
Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες
παιδί
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
βασιλεύουν οι μάγισσες
βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
στον αφρό

"...η μέρα φεύγει, φεύγει, εξαφανίζεται..."

"Δύο πράγματα είναι άπειρα,
το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία,
αν και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες."

Α.Αϊνστάιν...

Ατάκες αντρών και γυναικών για να ρίξουν χυλόπιτα

Οι 10 ατάκες που λέει μια γυναίκα για να ρίξει χυλόπιτα και τι πραγματικά εννοεί:
1. Σε βλέπω σαν αδελφό μου (Μου θυμίζεις τον Κουασιμόδο στην Παναγία των Παρισίων)
2. Έχουμε μια μικρή διαφορά ηλικίας (Συνομήλικος της Ακρόπολης είσαι;)
3. Δεν με ελκύεις με αυτόν τον τρόπο (Είσαι ο πιο άσχημος τύπος που έχω δει ποτέ μου)
4. Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη αυτήν την εποχή (Δεν θέλω να περάσω όλο το βράδυ μαζί σου γιατί θα ακούσεις όλα τα τηλεφωνήματα από τους άνδρες με τους οποίους βγαίνω)
5.Έχω ήδη ερωτικό δεσμό (Ο οποίος είναι ο αρσενικός μου γάτος και μια μεγάλη σακούλα ποπκόρν)
6. Δεν βγαίνω ραντεβού με άνδρες από την δουλειά μου (Άκουσε, φιλαράκο, δεν θα έβγαινα μαζί σου ακόμη και αν ήσουν ο τελευταίος άνδρας στο σύμπαν, πόσο μάλιστα στο κτίριο)
7. Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω (Δεν φταίω εγώ, εσύ φταις)
8. Ασχολούμαι με την καριέρα μου (Ακόμη και κάτι τόσο βαρετό και μη ικανοποιητικό σαν την καριέρα μου είναι καλύτερο από το να βγω μαζί σου)
9. Δεν θέλω να δεσμευτώ (Έχω ξεκόψει κάτι κρύους σαν και σένα)
10. Ας μείνουμε φίλοι (Σε θέλω να είσαι κοντά μου για να σου λέω με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες όλα εκείνα που θα γίνονται με τους άλλους άντρες όταν κάνω έρωτα μαζί τους)
Οι 10 ατάκες που λέει ένας άντρας για να ρίξει χυλόπιτα και τι πραγματικά εννοεί:
1. Σε βλέπω σαν αδελφή μου (Είσαι άσχημη)
2. Έχουμε μια μικρή διαφορά ηλικίας (Είσαι άσχημη)
3. Δε με ελκύεις με αυτόν τον τρόπο (Είσαι άσχημη)
4. Η ζωή μου είναι ιδιαίτερα πολύπλοκη αυτή την εποχή (Είσαι άσχημη)
5. Έχω ήδη ερωτικό δεσμό (Είσαι άσχημη)
6. Δε βγαίνω ραντεβού με γυναίκες από την δουλειά μου (Είσαι άσχημη)
7. Δε φταις εσύ, εγώ φταίω (Είσαι άσχημη)
8. Ασχολούμαι με την καριέρα μου (Είσαι άσχημη)
9. Δε θέλω να δεσμευτώ (Είσαι άσχημη)
10. Ας μείνουμε φίλοι (Είσαι απελπιστικά άσχημη)

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

για σένα...ναι, για σένα...ξέρεις εσύ ποια λέω...!

Κι άν ο κόσμος ήταν φτιαγμένος από 'σένα,
ιδανικός κόσμος θα έμοιαζε να ήταν.
Γιατί κάθε τι που είσαι συ είναι τέλεια πλασμένο.
Μες από μέρες θλιβερές,
Μες από νύχτες φωτεινές,
Μαγεία λέω θά 'τανε,
Γιατί όλα είσαι συ
Κάθε συναίσθημα, καλό και κακό,
όμορφο κι άσχημο είσαι συ,
Δαίμονες με γυρίζουν σαν σε κοιτώ,
Σε κοιτώ κι αισθάνομαι,
Πως σαν των χειλιών σου το φιλί κατακτήσω,
ξανά και ξανά,
Όλα θά 'ναι πια δικά μου
Κόκκινο παντού,
Πάθος και ζωή,
Παντού.

New Dawn Fades (Joy Division)

A change of speed, a change of style.
A change of scene, with no regrets,
A chance to watch, admire the distance,
Still occupied, though you forget.
Different colours, different shades,
Over each mistakes were made.
I took the blame.
Directionless so plain to see,
A loaded gun wont set you free.
So you say.
Well share a drink and step outside,
An angry voice and one who cried,
well give you everything and more,
The strains too much, cant take much more.
Oh, I've walked on water, run through fire,
Can't seem to feel it anymore.
It was me, waiting for me,
Hoping for something more,
Me, seeing me this time, hoping for something else.

Υ.Γ.: Γι' αυτούς που νομίζουν ότι ξέρουν ποιητικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες αυτή είναι η απάντηση μου παιδάκια...!

Οδηγίες χρήσης...!

Έχετε προσέξει ποτέ τις οδηγίες χρήσης σε προϊόντα που καθημερινά καταναλώνουμε; Όχι; Καλά θα κάνετε να δίνετε περισσότερη σημασία γιατί μερικές έχουν πολύ γέλιο. Σας αναφέρουμε τις σημαντικότερες που εντοπίσαμε:
1. Εμφανίστηκε σε σακουλάκι με γαριδάκια:'Μπορεί να είσαι ο νικητής, δεν είναι απαραίτητη η αγορά του προϊόντος, πληροφορίες εντός'.(Α, ωραία. Θα ζητήσω από τον ψιλικατζή να ανοίξω το σακουλάκι χωρίς να το πληρώσω...)
2. Σε πιστολάκι για τα μαλλιά:'Μην το χρησιμοποιείτε κατά την διάρκεια του ύπνου.(Τώρα κατάλαβα γιατί ξυπνάω χτενισμένος...)
3. Σε σαπούνι ελληνικής παραγωγής:'Xρησιμοποιήστε το σαν κανονικό σαπούνι.(Κρίμα γιατί είχα στο μυαλό μου να το χρησιμοποιήσω για φρυγανιά...)
4. Σε κατεψυγμένο φαγητό:'Πρόταση σερβιρίσματος: Ξεπαγώστε το'.(Πες το βρε άνθρωπε μου και μου φαινόταν σκληρό!)
5. Σε κάλυμμα κεφαλιού για ντους:'Προσοχή: Χωράει μόνο ένα κεφάλι'.(Θα το έχω υπόψη μου όταν πετύχω τη Λερναία Yδρα)
6. Σε πακέτο με γλυκό τιραμισού (τυπωμένο στον πάτο) :'Μην το αναποδογυρίζετε'.(Πολύ αργά...)
7. Σε υπνωτικό χάπι:'Παρενέργειες: Μπορεί να προκαλέσει υπνηλία.(Πλάκα μου κάνεις; )
8. Σε αποκριάτικη παιδική στολή Σούπερμαν:'Φορώντας αυτή τη στολή δε μπορείς να πετάξεις.(Εδώ μου καταστρέφεται τη μεγαλύτερη παιδική φαντασίωση!)
9. Σε πακέτο ξηρών καρπών:'Οδηγίες: Ανοίξτε το πακέτο, φάτε τους ξηρούς καρπούς'.(Δεν κατάλαβα...)
10. Σε κουβέρτα:'Να μη χρησιμοποιείται για προστασία σε τυφώνες.(Σε σεισμούς μπορώ να σκεπαστώ; )
11. Σε καθρέφτη αυτοκινήτου:'Θυμήσου: Τα αντικείμενα στον καθρέφτη είναι στην πραγματικότητα πίσω σου.('Η εγώ οδηγώ ανάποδα ή όλοι οι άλλοι...)
12. Στο καπάκι μπουκαλιού με γάλα:'Αφού ανοιχτεί, κρατήστε το όρθιο'.(Το ποτήρι θα γεμίσει με τη βοήθεια της βαρύτητας...)
13. Σ'ένα σπρέι για έντομα:'Αυτό το προϊόν δεν έχει δοκιμαστεί σε ζώα.(Οπότε αν η κατσαρίδα ξαναζωντανέψει, χρησιμοποιήστε την παντόφλα...)
14. Σε μερικές βάσεις μπουκαλιών γνωστού αναψυκτικού:'Ανοιξτε απ'την άλλη μεριά'.(Και στην άλλη μεριά που πήγα πάλι δεν ανοίγει...)
15. Σε ένα μπλέντερ:'Να μη χρησιμοποιηθεί για την άλλη χρήση.(Πονηροί...)
16. Σε ένα κουτί φιστίκια:'Προσοχή. Περιέχει φιστίκια.(Εγώ τσιγάρα ήθελα...)
17. Στη συσκευασία σίδερου σιδερώματος:'Μη σιδερώνετε τα ρούχα ενώ τα φοράτε.(Τώρα κατάλαβα γιατί έχω κάτι εγκαύματα στα χέρια...)

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ......


O πλανήτης Άρης θα είναι ο ορατός στον ουρανό νύχτας αυτόν τον Αύγουστο.

- Θα φανεί τόσο μεγάλος όσο η Πανσέληνος στο γυμνό μάτι.
- Καλύτερη στιγμή να το παρατηρήσετε θα είναι στις 27 Αυγούστου στις 12.30 το βράδυ όταν ο Άρης θα έρθει σε απόσταση 34.65Μ μίλια από τη γη.
- Να προσέξετε τον ουρανό στις 27 του Αυγούστου 12:30 AM.
- Θα μοιάσει σαν να έχει η γη 2 φεγγάρια.
ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΟ...
Η επόμενη φορά που ο Άρης θα έρθει τόσο κοντά θα είναι το 2287.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μοιραστείτε το με τους φίλους σας δεδομένου ότι
ΚΑΝΕΝΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΗΜΕΡΑ δεν θα ξαναδεί τέτοιο θέαμα

ΑΡΚΑΣ-ΑΤΑΚΕΣ

1. Προσπαθώ να βγω από το ψυχολογικό αδιέξοδο, αλλά δε μπορώ να θυμηθώ από που μπήκα.
2. Διασκέδαση είναι η τέχνη να κουράζεσαι τις ώρες ανάπαυσης.
3. H πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός!
4. Δημοκρατία είναι 4 λύκοι και 1 πρόβατο να ψηφίζουν για φαγητό.
5. Αυτοί που κάνουν πως ξέρουν τα πάντα εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε.
6. Το καλύτερο φάρμακο για το βήχα είναι η φασολάδα. Μετά θα φοβάσαι να βήξεις.
7. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν μπορεί να κερδίσει τη φυσική ηλιθιότητα.
8. Η ζωή χωρίζεται σε τρεις φάσεις: επανάσταση, περισυλλογή, τηλεόραση. Ξεκινάς να αλλάξεις τον κόσμο και καταλήγεις να αλλάζεις κανάλια.
9. Τη γυναίκα μου πάνω απ' όλα. Όλες τις άλλες από κάτω.
10. Μεγαλοφυΐα είναι κάποιος που σε μια παραλία γυμνιστών μπορεί να θυμάται φάτσες.
11. Ακόμα και μια κοινωνία ηλίθιων είναι ταξική. Έτσι ένας ηλίθιος πλούσιος είναι απλά πλούσιος ενώ ένας ηλίθιος φτωχός είναι απλά ηλίθιος.
12. Η τύχη χτυπάει την πόρτα σου μόνο μια φορά, αλλά η ατυχία έχει πολύ μεγαλύτερη υπομονή.
13. Έχω διαβάσει τόσα πολλά γύρω από το κάπνισμα και το ποτό που αποφάσισα να κόψω το διάβασμα.
14. Η φιλοδοξία είναι το τελευταίο καταφύγιο της αποτυχίας.
15. Κάντε οικονομία στο νερό: πλυθείτε μαζί με μια φίλη!!

Αθάνατοι έστε

Μακάριοι εστε οι τολμηροί/
Μακάριοι εστε οι αμαρτωλοί/
Μακάριοι εστε οι διαφορετικοί/
Εουσου δοκεί/
Μακάριοι εστε οι καταραμένοι/
Μακάριοι εστε οι κυνηγοί/
Ενός ονείρου πραγματικοί/
Αθάνατοι εστε οι δυνατοί/
Αθάνατοι εστε οι ερμητικοί/
Αθάνατοι εστε οι τραγικοί Εο σου δοκεί/
Αθάνατοι εστε οι ρωμαλοί/
Αθάνατοι εστε οι τολμηροί Οδοιπόροι των αισθήσεων πραγματικοί

ΙΑΣΩΝ

Στην ελληνική μυθολογία ο Ιάσονας (Ιάσων) ήταν ο ήρωας που ηγήθηκε της Αργοναυτικής Εκστρατείας. Ο Ιάσονας ήταν γιος του Αίσονα και της Πολυμήδης, της θείας του Οδυσσέα. Πάντως ως μητέρα του αναφέρεται και η Αλκιμήδη. Ο Ιάσονας ήταν απόγονος του θεού Αιόλου. Ο Αίσονας, νόμιμος βασιλιάς της Ιωλκού, εκδιώχθηκε από τον ετεροθαλή αδελφό του, τον Πελία, ενώ άλλη εκδοχή λέει ότι ο Αίσονας εμπιστεύθηκε στον Πελία την εξουσία ώσπου να ενηλικιωθεί ο Ιάσων. Ο μικρός Ιάσονας ανατράφηκε στο Πήλιο από τον Κένταυρο Χείρωνα, που του δίδαξε και την Ιατρική. Μόλις ενηλικιώθηκε, ο Ιάσονας πήρε τον δρόμο για την Ιωλκό. Στον δρόμο, καθώς επεχείρησε να περάσει ένα ποτάμι, έχασε το ένα του σανδάλι, οπότε εμφανίσθηκε στη γενέτειρά του «μονοσάνδαλος». Φορούσε το τομάρι ενός πάνθηρα και κρατούσε από μία λόγχη στο κάθε του χέρι. Φθάνοντας στο κέντρο της Ιωλκού τον είδε ο Πελίας, που εκείνη τη στιγμή τελούσε μία θυσία. Ο Πελίας τότε τρομοκρατήθηκε, επειδή ένας χρησμός του είχε πει να «φυλαχθεί από τον μονοσάνδαλο». Ο Ιάσονας έμεινε 5 ημέρες στο σπίτι του πατέρα του και στη συνέχεια πήγε στον Πελία και του ζήτησε την εξουσία. Μόλις ο Πελίας συνήλθε από τον φόβο του, ρώτησε τον Ιάσονα ποια τιμωρία θα επέβαλλε σε ένα σφετεριστή του θρόνου, οπότε ο Ιασόνας του αποκρίθηκε ότι θα τον έστελνε να φέρει το «Χρυσόμαλλο Δέρας», την προβιά δηλαδή του φτερωτού κριαριού που είχε φυγαδεύσει τον Φρίξο και την Έλλη. Τότε ο Πελίας διέταξε τον Ιάσονα να εκτελέσει αυτή την αποστολή, άλλη παράδοση όμως αναφέρει ότι ο Ιάσονας πήρε μόνος του την απόφαση να πάει να φέρει το Δέρας: κατά τους ποιητές, η θεά Ήρα του ενέβαλε αυτή την ιδέα, με απώτερο στόχο να τιμωρήσει τον Πελία επειδή δεν την τιμούσε όπως εκείνη θα ήθελε.
Ματιές μαγικές δύο εραστών,
Ευχές, ευχές, ευχές,
Κομπλάρω όταν σε κοιτώ,
Κρατιέμαι να μη σε φιλήσω,
Να νιώσω ζωντανός,
Να νιώσω ολόκληρος,
Για μία και μόνη φορά,
Σ' ένα ταξίδι που όλα δείχνουν ζοφερά,
Τί είναι καλύτερο άραγε;
Να αδιαφορείς και να ζεις;
Ή μήπως να ν'αγαπάς και να αργοπεθαίνεις;
Έρως, έρως, έρωτας,
Νοιάζομαι για σένα,
Αλλά πια δεν μ' ενδιαφέρει τί νιώθω,
Προτιμώ να φύγω,
Όχι σ' αγαπώ,
Όχι, φεύγω...
Περνώ τους δρόμους του ασυνειδήτου μου,
Ξεχνώντας κάθε φορά τα συναισθήματά μου,
Διαπεραστικοί ήχοι,
Κυριαρχούν στα κορμιά μας,
Κατακερματισμένα πιστεύω,
Μερικοί δουλοπρεπείς σκεφτικοί,
Συλλογίζομαι,
Ποίηση κρυφή,
Απογυμνωμένα βασανίζονται,
Της ψυχής μας οι σκέψεις,
Αλλάζουμε μαζί.
Bloody Rose

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Z.

Για ακόμη μια φορά γράφω για σένα
Για σένα που μπορείς να με κάνεις και ξεχνώ
Για σένα λέγω
Που η ομορφιά του κόσμου που κρύβεις μέσα σου μοιάζει με ωκεανό συναισθημάτων
Ναι εσύ
Εσύ ένα πλάσμα με μιαν αναπέντεχα αθώα γλυκήτητα
Όλα σε λίγο θά 'ναι σβηστά
Σε κάποιο όνειρο θα ταξιδεύω και θα αναρωτιέμαι
Πώς θα μπορούσα άραγε να σε κερδίσω
Καμιά φορά λένε δεν προσμένεις
Κι όμως ελπίζω πώς τα χείλη σου μια μέρα θα αγγίξω
Κι η γεύση τους τον παράδεισο θα μου χαρίσουν
Στο τώρα και στο πάντα
Εσύ...
(συνεχίζεται...)

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

για τον Παύλο...

...οι ποιητές μπορεί νά 'ναι καταραμένοι,
τυφλοί δεν είναι,
βλέπουν με τα μάτια των αγγέλων...

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008

mine's 4 panuper8ea Lina

…se koita3a sta matia gia na dw pws einai o kosmos apo pshla
tote katalava pws einai na vriskeis to teleio
auto pou oi 8eoi onomasan fws
to fws ekeino pou edwse sth skoteinh kardia mou ton tropo na 3efugw ap autous gia pada...
meine koda mou....
kane me na ftasw ston anwtero eauto mou
mhpws kai aggi3w thn teleiothta sou
w esu neraida
san autes pou vgainoun thn augh
san autes pou xoreuoun gia tous poihtes katw ap’th vroxh…
kai 3afnika vgainoun san tou ouraniou to3ou ta xrwmata
w sklhroi 8eoi
nero ap' thn kastalia phgh 8a piw na 3exastw
pws eida egw to 8e'i'ko…

s'agapw!!!!!!!!!!!!!! Oct 3, 2007 2:04 PM

oso ki an ta3ideuw,
oso ki an feugw makrua apo autous pou me ponesan,
akoma ki an ponw ki an kourazomai pou koimamai st'autokinhta th nuxta,
tipota de 8elei na gyrisw,
wstoso"ola su mono su kokkino fili"8elei kai prepei na gurisw,
olo to swma me traba olo pros esena, na mh s'afhnw pisw,
agaph allh na mh gnwrisw,
ki ese mono na agapisw...
... ERWTA MOY SYNTOMA...
... SE LATREYW ONEIRO MOY!!!!!!!!!!!...
...

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

ΤΕΛΕΙΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τίποτα δεν είναι τέλειο, κι αν ήταν δε θα μπορούσαμε να το κατανοήσουμε διότι η ανθρώπινη φύση δεν κατανοεί το τέλειο σαν έννοια απλά το χρησιμοποιεί σαν μία ανθρώπινη ανάγκη να καλύψει την νομοτελειακή ύπαρξη του ατόμου εκ των άνωθεν...όπως συνηθίζω να λέω το τέλειο κρύβεται κάτω από την μαγεία των ατελειών της ύπαρξης και συχνά αυτό για να το κατανοήσουμε και να το δεχτούμε πέραν του εαυτού μας χρειαζόμαστε την εν έρωτα κατάσταση η οποία μας καθιστά ικανούς να αντιμετωπίζουμε την εκάστοτε συμπληρωματική μας ύπαρξη σαν "το άλλο μας τέλειο μισό"...Σε ό,τι αφορά στην δημοκρατία εν παραδείγματι, δεν υπάρχει τέλειο πολίτευμα διότι ακόμη κι αυτό που ονειρευόταν ο Πλάτων δεν θα είχε εφαρμογή σε έναν κόσμο όπου όλοι ζητούν την "υπέρτατη δύναμη" εξουσίας κι όλοι ξεχνούν όντας βολεμένοι το κοινό αγαθό... Ο Μοντεσκιέ έλεγε πως ο άνθρωπος γεννιέται καλός και γίνεται κακός σε έναν κόσμο που τον διαφθείρει...οπότε το ερώτημα παραμένει: "Τίς αγορεύειν βούλεται" θεωρώντας τον εαυτό τόσο ικανό ώστε να εκφράσει, πέραν των ατομικών του συμφερόντων και των πλησιών του, το γενικότερο κοινό καλό;;;

ΒΥΘΟΣ (Αλκίνοος Ιωαννίδης)

Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
"Το σ' αγαπώ δυο μόνο λέξεις..."
αγάπη μου, πως θα μ' αντέξεις,
που 'μαι παράξενο παιδί σκοτεινό.
Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δω,
κι αν σε πεθύμησα δε ξέρεις.
"Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις..",
σου το 'χα πει ένα πρωί βροχερό.
Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει
σε ένα χάδι θα σου τα δώσω.
κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω,
μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό.
Θα κλάψεις ξανά που μόνη θα μείνεις
κι εγώ πιο μόνος κι από μένα,
μες σε δωμάτια κλεισμένα,
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ,
γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω.
Στα σοβαρά μη με παίρνεις είν' το μυαλό μου θολό
είναι και ο κόσμος μου αστείος.
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες.
Και εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
και κάποιο στίχο που σου μοιάζει,
κοιτάζω έξω και χαράζει...
έγινε το αύριο πάλι χθες.
...
ka8e fora pou prospa8w na niwsw idios me tous allous
suneidhtopoiw thn diaforetikothta mou
3efeugw
kai suxna kleinw ta matia mou
g na dw mpros mou
auto pou pragmatika einai o kosmos
auto pou pragmatika eimai egw
me blepw san mia olothta
san mai ontothta pou apoteleitai apo nou pneuma swma ormes
h psuxh einai to meros tou eautou mas pou legetai energeia
brisketai mesa mas
kai emfanizetai poia mono mesa apo thn anagkh na
amun8oume
kamia fora den niw8eis polu pio dunatos/h ki apo ton pio dunato
kamiα fora den niw8eis ikanοs/h na katakthseis to sumpan
kamia fora den niw8eis oti petas otan kleineis ta matia sou
oti mporeis na eisai pantou kai panta
3epernontas thn diastash tou xronou
an den to exeis niwsei
tote polu apla
auto pou xreiazetai
na kaneis einai to e3hs
phgaine ston ka8refth sou
koita esena kala sta matia
kai estiaze olo kai perissotero
sthn irida sou
3efuge apo o,ti se apasxolei
ka8arise to myalo sou apo skepseis oso ginetai
stamata ton hxo
den akous tipota
eisai esu ki o eautos sou
niwse oti pera apo to atomo pou deixnei o ka8refths
uparxeis esu
ki esu
eisai pantou
eisai ena trito atomo
pou blepei me anoixto nou kai diaugeia
to eauto sou
kai xarakthrizei to olo einai sou
3afnou opws kai o hxos o xwros stamata na ufistatai
mono esu
esu pantou
kleineis ta matia
kai afhnesai se mia zalh
mia zalh pou se odhgei se mia mousikh energeia mesa sou
se mia pneumatikh ka8arsh
niwse ka8e kuttaro sou
akougetai duskolo alla skepsou
mporeis na elen3eis ta panta sou
gt eisai esu
ESY
egw autos emeis
olou mporoume g ton eauto mas
3efyge
o nous sou ta3ideuei
dierunei orizontes
mhn fobasai
exeis mazi sou ta panta
eisai esu
eisai o ka8e esu
eisai h aiwnia psuxh sou
h gnwsh einai mesa sou
uparxei se olo sou to einai
se olo to fasma twn sullogismwn
kai twn idewn sou
stis pra3eis sou
...
ais8anomai
ais8anomai pws mono to diko sou to kormi
apopneei anasa ka8aria
mou ta kanei ki an8izoun
ta louloudia lew
gia meres akomh
giati h omorfia sou 3eperase kata polu
thn omorfia toutou edw tou kosmou
giati ston Olumpo anhkeis
mazi me thn Afrodith
mazi me tis mouses
mazi me ola auta pou 8a s'agaphsoun
otan truph8oun apo ta belh tou erwta
mazi me ola ekeina pou agaphses
kai s'agapoun
kai 8a s'agapoun
mazi
ma koita ston ka8refth sou
sou xamogelaei
sou kleinei to mati
koita
sou gnefei kai sou deixnei
sou deixnei oti eisai pragmatika panemorfh
oti eisai esu h pio monadikh
esu...
matia apo to pio omorfo ta3idi
ta3idi mesa apo skepseis omorfes kai asxhmes
trigurnw ta bradua mes se dromous xionismeus
psaxnotas esena na brw
mesa se nuxtes tou flebarh kai fobamai
pws esu 8a sai auth pou 8a me diw3ei prwth
mesa se enan ap'autous tous tsakwmous
autous pou kanoun ta zeugaria
kai olo sou lew kai mou les
le3eis bgalmenes apo erwta
xanesai
agapas
tremeis
tentwnesai gumnh panw sta pio omorfa skepasmata
kai m'aggaliazeis tromagmenh
san me xaseis to niw8eis
pws da ti kosmos 8a'nai autos
xwris auton pou filouses x8es to bradu gluka
dixws auton pou x8es to bradu tou kratouses to xeri sfixta
ki eniw8es asfaleia
stigmes pa8ous kai storghs
oloi oi daimones sou s'ena krebbati na klais
pare me kai kane me kai 8ele me
psuxai analoiwtai en tw xronw
feugallees maties sou se ena ergo mou ston toixo
kai 3afnou ola niw8eis na gurizoun mes sto sumpan sou
kardia mou ap'to paradeiso bgalmenh
Kolash kai zalada
...
(συγγνώμη για τα φραγκολεβαδείτικα)
...κάποτε σε μια συναυλία μου είχα πει για την μικρή: "πριν δυο χρόνια γνώρισα το πιο σπουδαίο πλάσμα του κόσμου, το πιο σπουδαίο! Και μόλις σήμερα με τις πράξεις της μου απέδειξε πόσο σημαντική είναι για εμένα, και εύχομαι και σε σας να βρείτε αυτό το πλάσμα γιατί είναι το μόνο που αξίζει...κι αυτό το πλάσμα για 'μενα λέγεται ... "
...


Κυριακή και ώρα έξι το πρωί. Μόλις γύρισα από τον Πειραιά με τα πόδια στο Καλαμάκι. Σίγουρα μετά απ’ αυτό θα μπορούσα να πω ότι είμαι πολύ τύπος του περπατήματος. Σ’ όλο τον δρόμο μιλούσα σε μία φίλη μου και σχεδόν γκάριζα αντί να τραγουδάω. Μου το είχε ζητήσει. Για κάποιο περίεργο λόγο της άρεσε η φωνή μου.
Έπειτα το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν σε όλο τον δρόμο ήταν η μικρή. Το πιο όμορφο πλάσμα στον κόσμο. Έτσι θυμάμαι την είχα πει σε μια συναυλία μου. Σκεφτόμουν ιδιαίτερα μία έκθεση που είχε γράψει κάποτε, πρέπει να πήγαινε πρώτη τότε, και η έκθεση αυτή ήταν για τα αγγλικά. Τίτλος, “The person I admire”. Εκείνη είχε γράψει για μένα. Ήταν ό,τι πιο όμορφο είχε κάνει κάποιος για μένα έως τότε. Αχ αυτή η μικρή που μόνο μικρή δεν ήταν αφού αργότερα κατάλαβα πως με όλα αυτά τα ευτράπελα που είχα ζήσει ήταν ο μόνος λόγος που ήμουν ακόμα ζωντανός. Άργησα να καταλάβω πόσα σήμαινε για μένα αυτός ο άγγελος. Συχνά νιώθω ότι θα μπορούσα να γράφω ή να μιλάω μέρες γι’ αυτήν...

Λογικότερον του λογικού

Λογικότερον του λογικού

Παρασκευή πρωί. Έχω μείνει για ακόμη ένα βράδυ ξάγρυπνος προσπαθώντας να βρω μια κάποια λύση για τα θέματα που όλο και περισσότερο με απασχολούσαν τον τελευταίο καιρό. Τα περισσότερα απ’ αυτά γνώριζα ότι θα λυνόντουσαν με την ύπαρξη κάποιων χρημάτων. Γνώριζα πολύ καλά ότι κατά βάθος αυτός και μόνον αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να βάλω παράμερα τους συναισθηματισμούς του παρελθόντος που έτσι κι αλλιώς όλο σε προβλήματα με βάζανε...
Πρώτα απ’ όλα έπρεπε να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά. Έπρεπε να επανέλθω σε μία σωματική κατάσταση όπως αυτή που ήμουν πριν ένα χρόνο, κι όχι μόνον αυτό, αλλά έπρεπε και μέσα στα χίλια δύο συναισθηματικά κενά να βρω μια δουλειά, χωρίς να με «ζαλίζουν οι δικοί μου», να βρω λεφτά για δίπλωμα πρώτιστα και έπειτα και για αμάξι -μια ζωή ονειρευόμουν αυτό το mini cooper-, να αγοράσω νέα ρούχα, διαφόρων στυλ, να περιποιούμαι τον εαυτό μου συνέχεια και να έχω και χρήματα για περίσσευμα να περνάω τον μήνα μου...
Η κατάσταση μες στο μυαλό μου έμοιαζε χαοτική. Το χειρότερο απ’ όλα ήταν ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου ένιωθα ότι το να μεταμορφωθώ σε έναν ματαιόδοξο playboy ήταν η μόνη λύση τόσο για να ικανοποιήσω κάποιες ανεκπλήρωτες «εφηβικές σαχλαμάρες» κατά κάποιους, όσο και να απαλλαχθώ απ’ το δυσβάσταχτο βάρος πια του έντονα συναισθηματικού εαυτού μου. Πάντα γνώριζα, αν και απέφευγα συχνά να το επιβεβαιώσω στον εαυτό μου, ότι αποτελούσα άτομο με κάποιου είδους διχασμένη προσωπικότητα. Θα ήταν καλύτερο να ονομαζόταν διχασμένου ψυχισμού, ωστόσο δεν είμαι σε θέση να αναλύω και πολύ ορισμούς επιστημών. Με πιο απλά λόγια, χώριζα τον εαυτό μου σε δύο τμήματα, το συναισθηματικό και το υλιστικό. Πάντα το πρώτο κυριαρχούσε μέσα μου.
Υπήρχαν στιγμές που ένιωθα ότι το μόνο που πραγματικά είχε μείνει να με κάνει να νιώθω ευτυχής ήταν τα live. Όποτε κάναμε συναυλία ένιωθα ότι πάνω στη σκηνή μέσα σε λίγα λεπτά απέβαλλα ό,τι μίζερο και καταθλιπτικό είχα πάνω μου. Με λίγα λόγια, έβγαζα, δίχως φόβο, τον πόνο μου επί σκηνής και μοιραζόμουν όλα εκείνα τα συναισθήματα που ένιωθα την εκάστοτε περίοδο της ζωής μου με το κοινό. Όταν ένα πρόβλημα το μοιράζονται πολλοί άνθρωποι τότε παύει να είναι πρόβλημα όχι ως εκ φύσεως αλλά απλά ως μετατρεπόμενο πλέον σε τρόπο ζωής ή και αντίληψης. Οι άνθρωποι με τα χρόνια αφομοιώνουμε ότι δε μας αρέσει. Το οικειοποιούμαστε κατά κάποιον τρόπο. Αυτό ακούγεται περίπλοκο ωστόσο δεν είναι θέμα αυτού του βιβλίου να αναλυθεί.

Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

...
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.
...
Ένα πέρασμα βαθύ νά περάσω
Περιμένουν οί άγγελοι μέ κεριά καί νεκρώσιμους ψαλμούς
Πουθενά δέν πάω, μ’ακους
Ή κανείς ή κι οί δύο μαζί, μ’ακούς
Τό λουλούδι αυτό τής καταιγίδας καί μ’ακούς
Τής αγάπης
Μιά γιά πάντα τό κόψαμε
Καί δέν γίνεται ν’ανθίσει αλλιώς, μ’ακούς
Σ’άλλη γή, σ’άλλο αστέρι, μ’ακούς
Δέν υπάρχει τό χώμα δέν υπάρχει ο αέρας
Πού αγγίξαμε, ο ίδιος, μ’ακούς
Καί κανείς κηπουρός δέν ευτύχησε σ’άλλους καιρούς
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες, μ’ακούς
Νά τινάξει λουλούδι, μόνο εμείς, μ’ακούς
Μές στή μέση τής θάλασσας
Από τό μόνο θέλημα τής αγάπης, μ’ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί, μ’ακούς
Μέ σπηλιές καί μέ κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου,άκουΠοιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει -- ακούς;
Είμ’εγώ πού φωνάζω κι είμ’εγώ πού κλαίω, μ’ακούς
Σ’αγαπώ, σ’αγαπώ, μ’ακούς.
...
Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες.

Όταν τα ανοίγω βλέπω μπρος μου ό,τι κι αν τύχει.

Όταν τα κλείνω βλέπω μπρος μου ό,τι ποθώ.