Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Αντρέας...

Σ' αυτό το σημείο οφείλω να γράψω λίγα λόγια για ένα άτομο που πάντα ήταν εκεί για να κατανοεί κάθε σχεδόν σκέψη του μυαλού μου...

Ψυχή βγαλεμένη από την μάχη
Χαρακτήρας δυναμικός μα συνάμα ευαίσθητος
Ένας άνθρωπος γεμάτος σκέψεις
Ένας εραστής για κάθε θηλυκό
Ο φίλος μου που μπορεί να κινήσει την γη και τον ουρανό
Ενέργεια απ' τους ατμούς της κολάσεως
Χαμένος ανάμεσα στους κόσμους της αγάπης και του εγώ
Συνοδοιπόρος μες σε καιρούς αλλοτινούς
Κι ένα τραγούδι να ακούγεται στα αυτιά μας
Asturiaz
Ο ένας δίπλα στον άλλο
Κι ένα αεράκι μας χτυπά σαν ρεμβάζουμε από ψηλά
Το μεγαλείο του κόσμου
Οι ήρωες, οι καλλιτέχνες και οι φιλόσοφοι δεν πεθαίνουν ποτέ
Ποτέ μ' ακούτε;
Μποέμ χαρακτήρας και ταυτόχρονα μπουρζουά
Το άλλο φιλικό μισό της ηλίθιας ύπαρξης μου
Ο φίλος, το άτομο, η προσωπικότητα
Πάλι καλά που δεν μας αρέσουν οι ίδιες γυναίκες
Κι αυτό που μένει
Εμείς οι δυο φίλε μου να πίνουμε μόνοι
Και να λέμε ιστορίες και σχέδια
Όλος ο κόσμος είναι δικός μας
Είναι κλεισμένος στα χέρια μας
Φίλε μου
...

Δεν υπάρχουν σχόλια: