Z.

Για ακόμη μια φορά γράφω για σένα

Για σένα που μπορείς να με κάνεις και ξεχνώ

Για σένα λέγω

Που η ομορφιά του κόσμου που κρύβεις μέσα σου μοιάζει με ωκεανό συναισθημάτων

Ναι εσύ

Εσύ ένα πλάσμα με μιαν αναπέντεχα αθώα γλυκήτητα

Όλα σε λίγο θά 'ναι σβηστά

Σε κάποιο όνειρο θα ταξιδεύω και θα αναρωτιέμαι

Πώς θα μπορούσα άραγε να σε κερδίσω

Καμιά φορά λένε δεν προσμένεις

Κι όμως ελπίζω πώς τα χείλη σου μια μέρα θα αγγίξω

Κι η γεύση τους τον παράδεισο θα μου χαρίσουν

Στο τώρα και στο πάντα

Εσύ...

(συνεχίζεται...)